muharrir
muharrir
Morfologik va sintaktik xususiyatlari
mu-har-rir
Aytilishi
Etimologiyasi
a. o— ozod etuvchi; tah-rir qiluvchi; yozuvchi
Maʼnoviy xususiyatlari
Maʼnosi
1 Nashriyot yoki bosh-qa masʼul nashrlarda muayyan matnni turli jihatdan tahrir qilib, bosmaga tayyor-lovchi xodim. ◆ Adabiy muharrir. Texnik mu-harrir. Bosh muharrir. Masʼul muharrir.
2 Ayrim matbuot organlariga rahbar-lik qiluvchi shaxs. ◆ Keksa ishchi gazetaning muharririga qarab: -Nega bunga chittak deb laqab qoʻydilaring? — dedi. A. Qahhor, „Qa-notsiz chittak“ . ◆ Muharrir boshliq redaksiya-ning hamma xodimlari toʻyga bordik. Oʻ. Us-monov, „Sirli sohil“ .
3 esk. Muallif, avtor. Maktubning mu-harriri.
Sinonimlari
Antonimlari
МУҲАРРИР. Oʻzbek tilining izohli lugʻati (2022) maʼlumotlaridan foydalanilgan; q.Adabiyotlar roʻyxati.
Tarjimalari
muharrir