mullaka

Oʻzbekcha (uz)

Morfologik va sintaktik xususiyatlari

mul-la-ka

Etimologiyasi

toʻgʻrisi: mulla aka

Maʼnoviy xususiyatlari

Maʼnosi

1 s. t. Oʻzidan katta, oʻqimishli kishilarga muro-jaat formasi. ◆ Mavlonovoʻtirishi bilan Hay-darboy shoshilib, bir choynak choy bilan piyola keltirib, uning oldiga qoʻydi-da: -Xush ke-libsiz, mullaka! — dedi mulozamat qilib. P. Tursun, „Oʻqituvchi“ .

2 shv. Kelinning qaynagʻasi va oʻzidan katta qaynisi.

Antonimlari

МУЛЛАКА. Oʻzbek tilining izohli lugʻati maʼlumotlaridan foydalanilgan; q.Adabiyotlar roʻyxati.

Tarjimalari

Ruscha _ru

mullaka
(из mulla aka)
1 разг. вежливое обращениек образованному человеку;
2 обл. старший родственник со стороны мужа (по отношению к невестке).