Oʻzbekcha (uz)

Morfologik va sintaktik xususiyatlari

mu-lo-zim

Aytilishi

Etimologiyasi

[ arab. - kerakli; chambar-chas bogʻliq, ajralmas; doim yonida xizmat qiluvchi ]

Maʼnoviy xususiyatlari

Maʼnosi

1 tar. Hokimlarning, amaldorlarning huzurida ularning xizmatida boʻlgan kishi. ◆ Rais afandi mulozimlariga darra koʻtartirib, namozeizlarni tekshirar, farzi aynni bilmaganlarni urdirar edi. A. Qodiriy, „Oʻtgan kunlar“ . ◆ Eng keyingi izvoshda ikki mulozim bilan Abduvahob joʻnadi. Sh. Toshmatov, „Erk qushi“ .

2 Saroy, mahkama xizmatchisi. ◆ Qozixonadan bir mulozim kelibdir. Polvonda ishim bor deydi, — deb dahlizdan kirgan bola Urmon polvonning soʻzini kesdi. S. Ayniy, „Qullar“ .

3 esk. Xodim, xizmatchi. ◆ Muzey mulozimi bizga ajoyib bir kashfiyotni — Hindiston-ning jugʻrofiy xaritasini koʻrsatdi. 3. Akramov, „Hindiston lavhalari.“

4 Ishchi, hodim. ◆ Hokimlik mulozimi. ◆ Huquq-tartibot tizimida ishlovchi mulozim.

Sinonimlari

Antonimlari

МУЛОЗИМ. Oʻzbek tilining izohli lugʻati (2022) maʼlumotlaridan foydalanilgan; q.Adabiyotlar roʻyxati.

Tarjimalari

Ruscha _ru

mulozim
ист.
1 придворный слуга;
2 слуга высокопоставленного лица;
3 уст. служитель; ◆ muzey ~i служитель музея.
3 сотрудник; работник; служащий; ◆ hokimiyat mulozimi сотрудник хокимията (местной администрации; ◆ huquq-tartibot tizimida ishlovchi mulozim сотрудник правоохранительных органов (дословно: сотрудник, работающий в правоохранительной системе).

mulozim