munaqqid

Oʻzbekcha (uz)

Morfologik va sintaktik xususiyatlari

mu-naq-qid

Etimologiyasi

a. iaa — tanqid qiluv-chi; tanqidchi

Maʼnoviy xususiyatlari

Maʼnosi

esk. kt. ayn. tanqidchi. ◆ Buodam shu kunlarda adabiyot maydonida oʻzining tanqidlari bilan javlon urgan munaqqid Abbosxon edi. A. Qahhor, „Sarob“ . Asarda mu-naqqid "Boy ila xizmatchi", "Zaharli hayot", "Milliy roman" asarlarini ilmiy baholay-di va tahlil qiladi. Gazetadan.

Antonimlari

МУНАҚҚИД. Oʻzbek tilining izohli lugʻati maʼlumotlaridan foydalanilgan; q.Adabiyotlar roʻyxati.

Tarjimalari

Ruscha _ru

munaqqid
уст. книжн. критик; ◆ adabiyot ~i или ◆  adabiy ~ литературный критик.