muqim
tahrirlash
Morfologik va sintaktik xususiyatlari tahrirlash
mu-qim
Aytilishi tahrirlash
Etimologiyasi tahrirlash
[ arab. – bir yerda istiqomat qiluvchi, (doimiy) turuvchi ]
Maʼnoviy xususiyatlari tahrirlash
Maʼnosi tahrirlash
1 Bir yerda doimiy turuvchi, tub joyli. ◆ Gʻijduvonning muqim savdogarlarining doʻkonlari, saroylari bino boʻlgan chorsuda savdogarlarning mollarini qoʻriqlaydigan uch-toʻrt nafar qorovul koʻzga koʻrindi. S. Ayniy, „Qullar.“
2 Doimo boʻladigan, doimiy. ◆ Oʻylab qarasa, unga [Akbarga] ham mavsumli ish emas, muqim ish zarur ekan. I. Shamsharov, „Gʻurumsaroyliklar.“
3 Muqim (erkaklar ismi).
Sinonimlari tahrirlash
Antonimlari tahrirlash
МУҚИМ. Oʻzbek tilining izohli lugʻati (2022) maʼlumotlaridan foydalanilgan; q.Adabiyotlar roʻyxati.