murid
tahrirlash
Morfologik va sintaktik xususiyatlari tahrirlash
mu-rid
Aytilishi tahrirlash
Etimologiyasi tahrirlash
\a. 3jja — izdosh, ergashuvchi, shogird; sufiylar shogirdi
Maʼnoviy xususiyatlari tahrirlash
Maʼnosi tahrirlash
din. Pir yoki eshon (murshid)ga qoʻl berib, sufiylik yoʻliga kirgan shaxs. ◆ Temurbekning otasi Amir Taragʻay esa Abduxoliq Gʻijduvoniy taʼlimotiga ixlos qoʻygan Amir Shamsuddin Kulolning muridi edi. P. Qodirov, „Til va el“ . ◆ Adras toʻnli, zarbof choponli kishilar, or-tida muridlarini ergashtirgan ulamo-uma-ro koʻrinsa, darhol oxirat kunidan vaʼz aunt adi. S. Siyoyev, „Avaz“ . :
- Murid ovlamoq Qishloqma-qishloq yurib, muridlarni tovlamoq, ulardan nazr-niyoz yigʻmoq. ◆ Turkman eshonlari ham murid ovlaydilar, ham imomatchilik qiladilar, yaʼni turkmanlarning nikoh va janoza ma-rosimlarini bajaradilar. S. Ayniy, „Esda-liklar“ .
Sinonimlari tahrirlash
Antonimlari tahrirlash
МУРИД. Oʻzbek tilining izohli lugʻati maʼlumotlaridan foydalanilgan; q.Adabiyotlar roʻyxati.