mutaassib
tahrirlash
Morfologik va sintaktik xususiyatlari tahrirlash
mu-ta-as-sib
Aytilishi tahrirlash
Etimologiyasi tahrirlash
arab. - oʻta fidoyi, berilgan; gʻayratli;
Maʼnoviy xususiyatlari tahrirlash
Maʼnosi tahrirlash
1. Dinga qattiq berilgan holda unga koʻr-koʻrona amal qiluvchi. ◆ Qoʻygan teatrlarimiz koʻpchilikka yoqqan boʻlsa ham, mutaassib ulamolar va chor hukumati amaldorlari bizga yomon koʻz bilan qarar edilar. M. Muhammadjonov, „Turmush urinishlari.“
2. Birovga koʻr-koʻrona ergashuvchi, biror ishga ongsiz ravishda qattiq beriluvchi, taassub qiluvchi. ◆ Mutaassib adib. ◆ Boʻgʻinlari zirqirar, anovi avom, mutaassib olomonga qoʻshilib, oʻzi ham kazak askarlaridan tayoq yegandek, jismu joni yonardi. S. Siyoyev, „Avaz.“
3. esk. ayn. konservator. ◆ Muharrirning gʻoyat mutaassibligini, progressiv yoshlarning va ziyolilarning eng zoʻr dushmani ekanligini ham yaxshi bilardi. Oybek, „Nur qidirib.“
Sinonimlari tahrirlash
Antonimlari tahrirlash
МУТААССИБ. Oʻzbek tilining izohli lugʻati maʼlumotlaridan foydalanilgan; q.Adabiyotlar roʻyxati.
Tarjimalari tahrirlash
Ot tahrirlash
mutaassib (koʻplik mutaassiblar)
Tillarda tahrirlash
Ruscha ru
mutaassib
1 фанатик; изувер; // фанатичный; изуверский;
2 уст. консерватор; ◆ ~ odam 1) фанатик; 2) консерватор.