nasib
Morfologik va sintaktik xususiyatlari
tahrirlashna-sib
Aytilishi
tahrirlashEtimologiyasi
tahrirlashMaʼnoviy xususiyatlari
tahrirlashMaʼnosi
tahrirlash[ya. - ulush, qism; taqdir,
qismat, tole] Kishiga taqdirda buyurilgan hissa, ulush; taqdir.
- Nasib boʻlmoq (yoki qilmoq, etmoq) Takdiran buyurilgan hissaga muyassar boʻlmoq. Bu yer — ◆ arsh-aʼlo. Uncha-munchaga nasib boʻl-maydigan joy. Oybek, „Tanlangan asarlar“ . ◆ Hay, men nega uni bevaqt uygʻotayapman, kim bilsin, bu xil uyqu kenjamga yana qachon nasib qiladi. I. Rahim, „Chin muhabbat“ . ◆ Hoji Makkayu Madina toʻgʻrisida gapirganda, eshon: -Nasib boʻlsa, biz ham boramiz, — deb qoʻydi. P. Tursun, „Oʻqituvchi“ .
Sinonimlari
tahrirlashAntonimlari
tahrirlashНАСИБ. Oʻzbek tilining izohli lugʻati (2022) maʼlumotlaridan foydalanilgan; q.Adabiyotlar roʻyxati.