Oʻzbekcha (uz)

Morfologik va sintaktik xususiyatlari

nish-tar

Aytilishi

Etimologiyasi

NISHTAR Bu ot asli 'gazandaning sanchadigan aʼzosi' maʼnosini anglatadigan tojikcha nesh otining -tar qoʻshimchasi bilan hosil qilingan kiyosiy daraja shakli boʻlib (ТжРС, 538), oʻzbek tiliga ye(e) tovushini i tovushiga almashtirib olingan; 'gazandaning sanchish aʼzosi', 'jarroxdiqsa ishlatiladigan keskir asbob' maʼnosini anglatadi (ТжРС, 263; OʻTIL, I, 504). Bu ot oʻzbek soʻzlashuv tilida nashtar shaklida ham aytiladi.
Oʻzbek tilining etimologik lugʻati (III-jild) maʼlumotlaridan foydalanilgan; q. Adabiyotlar roʻyxati.

fors. – jarroh pichogʻi;

Maʼnoviy xususiyatlari

Maʼnosi

1 Jarrohlarning keskir asbobi. ◆ Ibn Sino yechib tashlagan qonli yaktagini kiyib, qoʻlida nishtar bilan yaradorning tepasiga keldi. M. Osim, „Ajdodlarimiz qissasi.“

2 Umuman, oʻtkir va sanchiladigan narsa. ◆ Dushman zaif joydan nishtar uradi. S. Ahmad, „Hukm“ . ◆ Nishtardan achchiq botdi Temirdan boʻlgan javob. Gʻayratiy.

3 ayn. nish 2. ◆ Chayon zaharli nishtarini bir gal oʻrtancha barmogʻining uchiga, ikkinchi marta koʻrsatkich barmogʻiga sanchib oldi. P. Tursun, „Oʻqituvchi.“

4 koʻchma Oʻtkir, kuchli. ◆ Quyoshning nishtar nuri bahor yomgʻirida oʻsgan oʻtlarni qovjiratib yuborgan. Yo. Shukurov, „Birinchi parvoz.“

Sinonimlari

Antonimlari

НИШТАР. Oʻzbek tilining izohli lugʻati (2022) maʼlumotlaridan foydalanilgan; q.Adabiyotlar roʻyxati.

Tarjimalari

Ruscha _ru

nishtar
1 ланцет (употреблявшийся местными лекарями);
2 что-либо острое и колющее; ◆ nishtar urmoq 1) ранить (кого-л.) острым или колющим оружием; 2) надрезать (рану, опухоль) ланцетом;
3 = nish 1.

nishtar