Oʻzbekcha (uz)

Morfologik va sintaktik xususiyatlari

nu-ro-niy

Aytilishi

Etimologiyasi

NURONIY Bu sifat tojik tilida 'yogʻdu', 'ziyo' maʼnosini anglatadigan arabcha nur otiga (ARS, 838) tojikcha -on, -iy koʻshimchalarini (ТжРС, 543, 542) qoʻshib hosil qilingan boʻlib, 'yuz-koʻzidan nur yogʻilib turadigan' maʼnosini anglatadi (OʻTIL, I, 513).
Oʻzbek tilining etimologik lugʻati (III-jild) maʼlumotlaridan foydalanilgan; q. Adabiyotlar roʻyxati.

a. + f. jj3 — yorqin, por-loq; nurli; fayzli, istarasi issiq

Maʼnoviy xususiyatlari

Maʼnosi

1 Yuzi-dan nur yogʻilib turadigan, fayzli (keksalar haqida). ◆ Salim ota nuroniy, xushchaqchaq kishi edi. Gazetadan .

2 Keksa, oqsoqol; veteran. ◆ Markaz bino-sida nuroniylar kengashi, nogironlar jamiya-tijoylashgan. Gazetadan .

Sinonimlari

Antonimlari

НУРОНИЙ. Oʻzbek tilining izohli lugʻati (2022) maʼlumotlaridan foydalanilgan; q.Adabiyotlar roʻyxati.

Tarjimalari

Ruscha _ru

nuroniy
благообразный, благородный, светлый (о лице); ◆ nuroniy chol благообразный старик.

nuroniy