oʻrmoq

Oʻzbekcha (uz)

oʻrmoq I

Morfologik va sintaktik xususiyatlari

oʻr-moq

Etimologiyasi

OʻR- ’bir-biriga chirmashtir-’, ’esh-’. Kampir ne— varasining sochini oʻ r i b h oʻ y d i. Qadimgi turkiy tilda qam shunday maʼnoni anglatgan bu feʼlning unli tovushi asli yumshoq va choʻziq talaffuz qilingan (ЭСТЯ, I 544), oʻsha davrlardayoq choʻziqlik belgisi (Devon, I, 183), oʻzbek tilida esa yumshoqlik belgisi yoʻqolgan: ö:r— > ör- > or-.
Oʻzbek tilining etimologik lugʻati (I-jild) maʼlumotlaridan foydalanilgan; q. Adabiyotlar roʻyxati.

Gʻalla oʻsimligi, oʻt, beda va b. oʻsimlikni chalgʻi, oʻroq, kombayn va sh. k. bilan qirqib olmoq. ◆ Arpa oʻrmoq. Qamishoʻr-moq. Yantoq oʻrmoq. yash Bekboy:

Maʼnoviy xususiyatlari

Maʼnosi

◆ Oʻroq yasa-tib bering, men ham bugʻdoy oʻraman, deb jo-ni-holimga qoʻydimi bu qizcha. N. Safarov, „Don“ . ◆ Qorovul shoʻra va yalpizlarni oʻrib, suv urgan joyga tiqa boshladi. "Yoshlik" .

Arpangni xom oʻrdimi? q. arpa. Oʻroq oʻr-moq Oʻroq bilan oʻrmoq, oʻroq bilan ishla-moq. ◆ Mashrab indamay, oʻroq oʻrayotgan jo-yiga qarab ketdi. O. Yoqubov, „Er boshiga ish tushsa“ . ◆ Sizning mollaringizga qaragan, oʻro-gʻingizni oʻrgan, xirmoningizni yanchgan.. bir insonni bilaman.. P. Tursun, „Oʻqituvchi“ .

oʻrmoq II

Morfologik va sintaktik xususiyatlari

oʻr-moq

Maʼnoviy xususiyatlari

Maʼnosi

Tolalarni yoki ularning bir necha tutamini bir-biriga chalmashtirib toʻqimoq, eshmoq. ◆ Sochni oʻrmoq. Qamchi oʻrmoq. yash Hafiza oq batis(t) koʻylagini.. kiyib, sochini bitta qilib oʻrgan edi. Mirmuhsin, „Umid“ . ◆ Otga chigʻanoqli asboblarni taqib, yolini qizil lattalar bilan oʻrib, otning atrofida aylanib, unga juda zeb berdi. Oybek, „Tanlangan asarlar“ .

oʻrmoq III

Morfologik va sintaktik xususiyatlari

oʻr-moq

Maʼnoviy xususiyatlari

Maʼnosi

ute. Oʻrlamoq; oʻrmalamoq. £/?-◆ gʻizoyoq yoʻldan qirga tomon oʻrib chiqayotgan bir toʻda ayollarni oʻz ogʻziga qaratib bora-yotgan Maʼsumaoyning soʻzini kimdir boʻldi. N. Safarov, „Don“ . ◆ Dastalarga chiqqan qurt-lar, pilla oʻrash oʻrniga oʻrib yurar, yakka-yakka oʻraganlari ham pillani teshib, yana chiqib ketgan edi. N. Safarov, „Oliyaxon Sultonova“ .

Antonimlari

ЎРМОҚ. Oʻzbek tilining izohli lugʻati (2022) maʼlumotlaridan foydalanilgan; q.Adabiyotlar roʻyxati.

Tarjimalari

Ruscha _ru

oʻrmoq I
жать; косить; har kim ekkanin oʻrar посл. что посеешь, то и пожнёшь; * u sizning arpangizni xom oʻrdimi? см. arpa.

oʻrmoq II
плести, заплетать; ◆ arqon oʻrmoq плести верёвку; ◆ soch oʻrmoq заплетать косу.

oʻrmoq III
обл. = oʻrlamoq.