odmi
Morfologik va sintaktik xususiyatlari
tahrirlashod-mi
Aytilishi
tahrirlashEtimologiyasi
tahrirlashMaʼnoviy xususiyatlari
tahrirlashMaʼnosi
tahrirlash1. Rangi-tusi, guli koʻzga yaqqol tashlanmaydigan; sodda, sipo. ◆ Odmi chit. Odmi koʻylak. Odmi kiyinmoq. ◆ Yosh juvonlar gajak qoʻyib, keksaroqlari soch farqini toʻgʻri ochib, odmigina kiyinib, konsertga joʻnab ketishdi. S. Ahmad, „Ufq.“ ◆ Oʻzbek oyim toʻyga boradigan xotinlardek yasangan, egnida odmi xonatlas koʻylak, boshida oq shohi dakana, koʻzida surma edi. A. Qodiriy, „Oʻtgan kunlar.“
2. koʻchma Oddiy, sodda, kamtar. ◆ Odmi odam. Odmi gap. ◆ Elomonov atrofga koʻz yugirtirdi. Xona odmiroq ekan. M. M. DoʻstGalatepa qissalari.
Sinonimlari
tahrirlashAntonimlari
tahrirlashОДМИ. Oʻzbek tilining izohli lugʻati (2022) maʼlumotlaridan foydalanilgan; q.Adabiyotlar roʻyxati.
Tarjimalari
tahrirlashIsm
tahrirlashodmi
Ruscha ru
odmi
1 скромный, неяркий, приличествующий пожилому возрасту (о цвете, расцветке); ◆ odmi chit ситец скромной расцветки; ◆ odmi kuylak платье скромного (неяркого) цвета;
2 перен. скромный, пристойный; // скромно, пристойно; ◆ odmi odam скромный человек; ◆ oʻzini odmi tutmoq держать себя скромно; ◆ odmi kiyingan qiz скромно одетая девушка.