ofarin
Oofarin
tahrirlash
o-fa-rin
Aytilishi
tahrirlashEtimologiyasi
tahrirlashOFARIN Bu undov mamnunlikni, zavqpanishni, qoyil qolishni
ifodalash uchun ishlatiladi (ТжРС, 290; OʻTIL, I, 550); 'yarat-', 'bunyod qil-'
maʼnosini anglatadigan tojikcha ofaridan feʼlining (ТжРС, 290) ofar
hozirgi zamon asosiga -in qoʻshimchasini (ТжРС, 542) qoʻshib hosil qilingan. ^
Oʻzbek tilining etimologik lugʻati (III-jild) maʼlumotlaridan foydalanilgan; q. Adabiyotlar roʻyxati.
Maʼnoviy xususiyatlari
tahrirlashMaʼnosi
tahrirlash\f. — yaratuvchi; maqtov,
olqish; balli, tasanno] 1 Mamnunlikni, zavqlanganlikni, qoyil qolganlikni ifo-dalovchi olqish soʻzi; tahsin, tasanno. Ofa-rin aytmoq (oʻqimoq). n ◆ Hamma Qahramon-ga ofarinlar aytib, uni qutlashibdi. "Er-taklar" .
2 und. s. vazifasida. Balli, barakalla. ◆ -Ofarin, Mavlonning daʼvolari isbot boʻldi, — deb yubordihamma. M. Osim, „Sehrli soʻz“ . ◆ Chaqqon, epchil ishlayotgan askarlar oldida toʻxtab: -Ofarin bahodirlar! — deb maqtab oʻtardi general. Oybek, „Quyosh qoraymas“ .
Sinonimlari
tahrirlashAntonimlari
tahrirlashОФАРИН. Oʻzbek tilining izohli lugʻati (2022) maʼlumotlaridan foydalanilgan; q.Adabiyotlar roʻyxati.