oshkor

Oʻzbekcha (uz)

Morfologik va sintaktik xususiyatlari

osh-kor

Etimologiyasi

OSHKOR Bu tojikcha sifat 'koʻrinib turgan', 'ochik-oydin' maʼnosini anglatadi (ПРС,28; ТжРС, 291); asosan oshkor qil-, oshkor boʻl- feʼllari tarkibida ishlatiladi (OʻTIL, I, 555).
Oʻzbek tilining etimologik lugʻati (III-jild) maʼlumotlaridan foydalanilgan; q. Adabiyotlar roʻyxati.

\f. _,1£dL — aniq, ravshan, koʻrinib turgan, ochiq-oydin

Maʼnoviy xususiyatlari

Maʼnosi

1 sft. Xam-maga maʼlum, koʻrinib turgan, ayon; ochiq-oydin. ◆ Oshkor ish. Oshkor ziddiyat. Oshkor muhabbat. Kasalni yashirsang, isitmasi osh-kor qiladi. Maqol . ◆ sh" Rahimov qah-qah urib kulib yubordi. Uning kulgisini mikrofon hammaga oshkor qildi. S. Ahmad, „Jimjitlik“ . ◆ Nechuk, yurak sirlarini oshkor etmoq unga juda zarur boʻlib qolibdi? Mirmuhsin, „Umid“ .

2 rvsh. Yashirmasdan, roʻyirost; oshkora. ◆ Bu gal, el-yurt oldida oshkor, tortinmay uzok; oʻpishdilar. Shuhrat, „Shinelli yillar“ . ◆ Domla.. zaharli ekani oshkor sezilib turgan bu chuchmal kulgiga eʼtibor qilmadi. M. Ismoiliy, „Fargʻona tong otguncha“ .

Antonimlari

ОШКОР. Oʻzbek tilining izohli lugʻati (2022) maʼlumotlaridan foydalanilgan; q.Adabiyotlar roʻyxati.

Tarjimalari

oshkor

[1] ochiq

Ot

oshkor (koʻplik oshkorlar)

• Turkcha: açık, aşikar

Ruscha _ru

oshkor
= oshkora.