osoyish

Oʻzbekcha (uz)

Morfologik va sintaktik xususiyatlari

o-so-yish

Etimologiyasi

\f. (jiyLJ - tinchlik, xo-tirjamlik; orom, hordiq, boʻsh vaqt

Maʼnoviy xususiyatlari

Maʼnosi

1 kt. Tinch, urush-janjaldan, gʻavgʻo-tashvishdan xolilik; tinchlik, xotirjamlik, tinim. ◆ Birovning osoyishini buzmoq. yash Osoyish zamondan qalbingda gʻurur, Vataning, diyoring muborak boʻlsin! A. Oripov, „Yillar armoni“ . ◆ Dunyohamon osoyish, charogʻonu chiroyli — qarab hech toʻymaysan. M. M . Doʻst, Lolazor. ◆ Yusufbek hoji elning osoyishi va mamlakatning obod-ligi nomiga bu taklifni boʻyniga oldi. A. Qodiriy, „Oʻtgan kunlar“ .

Koʻngli osoyish topmoq Tinchlanmoq, xo-tirjam boʻlmoq. ◆ Keyinroq oʻlikni hamqish-loqlari olib ketganini eshitib, koʻngli sal osoyish topdi. M. M . Doʻst, Galatepa qis-salari. ◆ Ammo [Elmurodning] koʻngli osoyish topmadi. Shuhrat, „Shinelli yillar“ .

Antonimlari

ОСОЙИШ. Oʻzbek tilining izohli lugʻati (2022) maʼlumotlaridan foydalanilgan; q.Adabiyotlar roʻyxati.

Tarjimalari

Ruscha _ru

osoyish
спокойствие, покой; успокоение.