Oʻzbekcha (uz)

Morfologik va sintaktik xususiyatlari

o-so-yish-ta

Aytilishi

Etimologiyasi

OSOYISHTA Bu sifat 'tinchlan-' maʼnosini anglatadigan tojikcha osoidan feʼlining osoy xozirgi zamon asosiga (ТжРС, 289) -ish koʻshimchasini (ТжРС, 5^ä3) qoʻshib hosil qilingan otdan -ta koʻshimchasi bilan yasalgan; 'tinch-xotirjam' maʼnosini anglatadi (OʻTIL, I, 546). Bu sifatdan oʻzbek tilida osoyishtalik mavhum oti yasalgan.
Oʻzbek tilining etimologik lugʻati (III-jild) maʼlumotlaridan foydalanilgan; q. Adabiyotlar roʻyxati.

\f. -G — tinch, xo-tirjam; begʻam

Maʼnoviy xususiyatlari

Maʼnosi

1 Urush-janjaldan, gʻavgʻo-tashvishdan xoli; tinch, bexavotir, xotir-jam. ◆ Osoyishta shahar. Yurt osoyishta. Osoyishta yashamoq. sht Shunday paytda kishining bu xilda osoyishta va hatto xotirjam boʻlishini tasavvur qilish qiyin edi. A. Qahhor, „Oltin yulduz“ . ◆ Goʻzal manzara ruhimizni bardam, asablarimizni osoyishta qiladi. "Saodat" .

2 Hayajondan, iztirobdan xoli; betash-vish. ◆ Bu qomatni [Fotimani] koʻrishi bila-noq Elmurodning osoyishta qalbida nimadir qoʻzgʻaldi. P. Tursun, „Oʻqituvchi“ .

3 Xotirjam, bamaylixotir, bosiq. ◆ Osoyishta suhbat. n ◆ -Kimsan oʻzing? Madamin? — dedi Abdurasul ancha osoyishta tovush bilan. P. Tursun, „Oʻqituvchi“ . ◆ Sergeyoʻrnidan turib, oldingi stulning suyanchigʻiga qoʻlini qoʻydi-da, osoyishta gapira boshladi. P. Qodirov, „Uch ildiz“ .

4 Sokin, harakatsiz. ◆ Dengiz osoyishta dam olmoqda. n ◆ Chang aralash tutun halqa-halqa boʻlib, koʻkka, osoyishta boʻshliqqa in-tilar edi. Shuxrat, „Shinelli yillar“ .

Sinonimlari

Antonimlari

ОСОЙИШТА. Oʻzbek tilining izohli lugʻati (2022) maʼlumotlaridan foydalanilgan; q.Adabiyotlar roʻyxati.

Tarjimalari

Ruscha _ru

osoyishta
1 спокойный, тихий; // спокойно, тихо; ◆ koʻchamiz tinch va osoyishta на нашей улице тихо и спокойно, ◆ osoyishta gapirishning iloji yoʻqmi? нельзя ли говорить спокойно?;
2 мирный; // мирно; ◆ osoyishta hayot kechirmoq жить мирно;
3 безмятежный; // безмятежно.

osoyishta