Oʻzbekcha (uz)
tahrirlash

Morfologik va sintaktik xususiyatlari tahrirlash

o-tash-za-bon

Aytilishi tahrirlash

Etimologiyasi tahrirlash

OTASHZABON Bu sifat tojikcha otash oti bilan (q.) 'til' maʼnosini anglatadigan zabon otidan (ТжРС, 147) tuzilgan boʻlib (ТжРС, 290), 'nutqi oʻta taʼsirchan' maʼnosini anglatadi (OʻTIL, I, 548). ' ' ,_t ^{Bü si}F^at tojikcha otash otiga (q.) -sh qoʻshimchasini (1jRS, 542)_qoʻshio hosil qilingan boʻlib, 'alangali', 'joʻshqin' maʼnosini anglatadi (OʻTIL, I, 548).
Oʻzbek tilining etimologik lugʻati (III-jild) maʼlumotlaridan foydalanilgan; q. Adabiyotlar roʻyxati.

Maʼnoviy xususiyatlari tahrirlash

Maʼnosi tahrirlash

[f. ,yL> otashzabon oʻtkir til

li; qochirimli soʻzlaydigan; tili achchiq] kt. Nutqi oʻtkir, taʼsirchan; soʻzga usta, soʻz bilan qalblarni hayajonga keltiradigan. ◆ Otashzabon notiq. n ◆ Sochma sheʼr yozganda, rostdan ham Mirtemir otashzabon shoirga aylanadi. T. Jalolov, „Mirtemir“ .

Sinonimlari tahrirlash

Antonimlari tahrirlash

ОТАШЗАБОН. Oʻzbek tilining izohli lugʻati maʼlumotlaridan foydalanilgan; q.Adabiyotlar roʻyxati.

Tarjimalari tahrirlash

Ruscha _ru

otashzabon
пламенный, прожигающий словом; ◆ otashzabon shoir пламенный поэт.

otashzabon

Oʻzbekcha (uz) tahrirlash