oxund

Oʻzbekcha (uz)

Morfologik va sintaktik xususiyatlari

o-xund

Etimologiyasi

fors. – ruhoniylar peshvosi, mullo; ustoz;

Maʼnoviy xususiyatlari

Maʼnosi

1. Oʻqimishli, ilmli kishi; mulla, domla. ◆ Momoning mursagi oxun yigitning qoʻlida ketdi. "Yoshlik".

2. Oʻqimishli, ilmli kishilar ismiga qoʻshib aytiladigan soʻz. ◆ Yusufbek hoji bilan qutidor Solihbek oxunning Koʻkaldosh hujrasiga mehmon boʻlib ketganlar. A. Qodiriy, „Oʻtgan kunlar.“

3. Xitoy musulmonlari orasida mudarrislarga, imomlarga nisbatan keng tarqalgan nom.

4. s. t. Xalq ichida uygʻurlarga, qashqarliklarga qoʻyilgan laqab.

Antonimlari

ОХУНД. Oʻzbek tilining izohli lugʻati maʼlumotlaridan foydalanilgan; q.Adabiyotlar roʻyxati.

Tarjimalari

Ruscha _ru

oxun(d) I
1 ист. ахун (духовное лицо у мусульман);
2 Ахун (имя собств. мужское).

oxun(d) II
разг. общепринятое прозвище уйгуров.