pajmurda

Oʻzbekcha (uz)

Morfologik va sintaktik xususiyatlari

paj-mur-da

Etimologiyasi

PAJMURDA Bu sifat 'soʻli-' maʼnosini anglatadigan tojikcha pajmurdan feʼlining (ТжРС, 294) pajmurd oʻtgan zamon asosiga -a qoʻshimchasini qoʻshib hosil qilingan oʻtgan zamon sifatdoshi shakli boʻlib (ТжРС, 560), 'soʻlgin' maʼnosini anglatadi (OʻTIL, I, 566).
Oʻzbek tilining etimologik lugʻati (III-jild) maʼlumotlaridan foydalanilgan; q. Adabiyotlar roʻyxati.

Maʼnoviy xususiyatlari

Maʼnosi

\f. — soʻlgʻin;

gʻamgin, ruhi tushgan; nimjon) kt. 1 Soʻlgʻin, gʻamgin, beorom. Shoʻrlik onangning pajmur-da gavdasi koʻzing oʻngida butun dahshati-la aks etar endi? Gʻ. Gʻulom. ◆ Pajmurda tanaga jon bergan qoʻllaringiz koʻzimga toʻtiyo! N. Yoqubov, „Jon“ . ◆ Ammo bu chashmaga yetmoq oʻzga bir orolda uni kuta-kuta sargʻaygan, pajmurda jismi nuqtaga aylangan Majnunga oson emas. Gazetadan .

2 koʻchma Nimjon, soʻlgʻin. ◆ Ha, lekin u uiy narsani esdan chiqaradiki, soyada oʻsgan narsa pajmurda boʻlgani bilan, yaxshi bogʻbon uni quyosh nuri emadigan qilib qayta eksa, u yana gurkirab oʻsaveradi. A. Eshonov, „Hayotga qaytish“ . ◆ Vujudimni gʻijimlar ogʻir Ruhim ichra pajmurda vijdon. R. Parfi, „Koʻzlar“ .

Antonimlari

ПАЖМУРДА. Oʻzbek tilining izohli lugʻati maʼlumotlaridan foydalanilgan; q.Adabiyotlar roʻyxati.

Tarjimalari

Ruscha _ru

pajmurda
книжн.
1 увядший, поблёкший; жухлый;
2 потерявший краски, осунувшийся; чахлый; ◆ pajmurda yuz увядшее лицо.