parvardigor

Oʻzbekcha (uz)

Morfologik va sintaktik xususiyatlari

par-var-di-gor

Etimologiyasi

PARVARDIGOR Asosan parvardigori olam birikmasi tarkibida ishlatiladigan bu sifat 'yarat-', 'parvarish qil-' maʼnosini anglatadigan tojikcha parvardan feʼlining (ТжРС, 298) parvard oʻtgan zamon asosiga -gor qoʻshimachasini (ТжРС, 542) qoʻshib hosil qilingan; rdg tovushlarini aytishni yengillashtirish uchun tojik tilida dg tovushlari oraligʻiga i tovushi kiritilgan; Ollohga nisbat beriladigan sifatlardan biri boʻlib, 'yaratuvchi', 'parvarish qiluvchi' maʼnosini anglatadi (OʻTIL, I, 572).    '
Oʻzbek tilining etimologik lugʻati (III-jild) maʼlumotlaridan foydalanilgan; q. Adabiyotlar roʻyxati.

Maʼnoviy xususiyatlari

Maʼnosi

[f. — yaratuv-

chi, xalloq; rizq beruvchi; xudo] din. Bor-liqni yaratuvchi; Olloh, Xudo. ◆ Parvardigori olam. sht Axir, aybsiz bir parvardigor, dey-dilar. Sizning ham ishingiz tushib qolar. S. Zunnunova, „Olov“ . ◆ Ey parvardigor, men sen-dan foydasiz ilm, qabulsiz amal, ijobat-siz duodan panoh tilayman. "Fan va turmush" . ◆ Mushtiparman, men yigʻlayman zor-zor, Bandam, desin yaratgan parvardigor. "Nurali" .

Antonimlari

ПАРВАРДИГОР. Oʻzbek tilining izohli lugʻati (2022) maʼlumotlaridan foydalanilgan; q.Adabiyotlar roʻyxati.

Tarjimalari

Ruscha _ru

parvardigor
рел. творец, создатель (эпитет бога); ◆ Bugun tushimda parvardigorni koʻrdim («Афанди») Сегодня во сне я видел господа бога.