Oʻzbekcha (uz)

Morfologik va sintaktik xususiyatlari

pay-gʻam-bar

Aytilishi

Etimologiyasi

PAYGʻAMBAR Bu tojikcha ot 'xabar' maʼnosini anglatadigan payg‘om otiga (ТжРС, 296) 'keltir-' maʼnosini anglatadigan burdan feʼlining (ТжРС, 85) bar hozirgi zamon asosini (ТжРС, 45) qoʻshib hosil qilingan. Bu ot tarkibidagi o (â) tovushi tojik tilida a tovushiga admashtirilgan; 'Ollodan bandalariga xabar yetkazuvchi kishi', 'Allohning rasuli' maʼnosini anglatadi (OʻTIL, I, 568).
Oʻzbek tilining etimologik lugʻati (III-jild) maʼlumotlaridan foydalanilgan; q. Adabiyotlar roʻyxati.

Maʼnoviy xususiyatlari

Maʼnosi

[f. — xabar-payg‘om beruvchi, oldindan xabar keltiruvchi] 1 din. Xudoning xohish-irodasini bandalariga yetkazuvchi ilohiy vakili, nabi, rasul. ◆ Men [Amir Temur] paygʻambar avlodlariga, olim-lar va keksalarga nisbatan buyuk hurmat va ehtiromda boʻldim. "Fan va turmush" . ◆ Eshit, toʻram, banda boʻldim olloga, Ummat boʻldim paygʻambari xudoga. Ergash Jumanbulbul oʻgʻli .

Paygʻambar oshi Paygʻambar yashab oʻtgan yoshga (63 yosh) yetganda beriladigan osh. ◆ Nur-bobo Sattorqulning magazini yopiqligini, uning paygʻambar oshi berayotganligini ayta-di va ikkovlari oʻsha yerga ketishadi. "OʻTA" .

Sinonimlari

Nabiy, Rosul(rasul), Elchi,

Antonimlari

ПАЙҒАМБАР. Oʻzbek tilining izohli lugʻati (2022) maʼlumotlaridan foydalanilgan; q.Adabiyotlar roʻyxati.

Tarjimalari

Osetincha: пахампар
Yoqutcha: көрбүөччү

Ruscha _ru

paygʻambar
рел. пророк.

paygʻambar