pesha

Oʻzbekcha (uz)

Morfologik va sintaktik xususiyatlari

pe-sha

Etimologiyasi

f. aa.i.jj — mashgʻulot, kasb, ix-tisos

Maʼnoviy xususiyatlari

Maʼnosi

esk. kt. 1 Ysh, mashgʻulot; kasb, hu-nar. Xonning oʻgʻli, deb qilmanglar andisha,

Toʻqqiz yoshda qildi shu ishni pesha. "Erali va Sherali". ◆ Birovning qoʻlida arra, teshasi, Vassa yasash — qadim ishi-peshasi. N. Naz-rullayev, „Saylanma“ . ◆ El derki: nodon doʻst — boshingga jafo, Qora kunda chin doʻst — peshasi vafo! Mirtemir .

2 q. peshvoz. ◆ Daraxtni hamisha oʻraydi shamol, Shoirni tashvishlar chulgʻar hamisha. Sen shoir umrini dema bezavol — Uning har onlari tashvishga pesha. A. Oripov, „Yillar armoni“ .

Antonimlari

ПЕША. Oʻzbek tilining izohli lugʻati maʼlumotlaridan foydalanilgan; q.Adabiyotlar roʻyxati.

Tarjimalari

Ruscha _ru

pesha
уст. книжн. занятие, дело; профессия, ремесло.