Oʻzbekcha (uz)
tahrirlash

Morfologik va sintaktik xususiyatlari tahrirlash

po-ra-xoʻr

Aytilishi tahrirlash

Etimologiyasi tahrirlash

PORAXOʻR Bu sifat pora otiga (q.) 'eb-ich-' maʼnosini anglatadigan xoʻrdan feʼlining (ТжРС, 434) xoʻr hozirgi zamon asosini qoʻshib hosil qilingan boʻlib, 'pora olishga oʻrgangan' maʼnosini anglatadi (OʻTIL, I, 598). Bu sifatdan oʻzbek tilida poraxoʻrlik mavhum oti yasalgan.
Oʻzbek tilining etimologik lugʻati (III-jild) maʼlumotlaridan foydalanilgan; q. Adabiyotlar roʻyxati.

Maʼnoviy xususiyatlari tahrirlash

Maʼnosi tahrirlash

\f. — pora yeyuvchi,

oluvchi] 1 sft. Pora oladigan, poraga oʻr-gangan. ◆ Poraxoʻr odam, yat Bir poraxoʻr amal-dor amalidan tushib, gʻalati dardga yoʻliqdi. A. Qahhor, „Pora“ . Gʻiyos kallaga oʻxshash pora-xoʻr qozi boʻlar, shu-da? M. Ismoiliy, Far-gona t. o.

2 ot Pora olish bilan shugʻullanuvchi kishi. ◆ Aziz doʻstim, meni emas, avvalo, oʻz nafsi, shuhratini oʻylagan poraxoʻrlarni yoʻqotish kerak. Shukrullo, „Saylanma“ . ◆ "Bu benomus poraxoʻrning poʻstagini endi qoqa-man" degan qatʼiy fikr bilan soʻzini davom ettirdi. S. Ahmad, „Choʻl burguti“ .