poyloqchi

Oʻzbekcha (uz)

Morfologik va sintaktik xususiyatlari

poy-loq-chi

Maʼnoviy xususiyatlari

Maʼnosi

1 Biror kimsa, narsa yoki joyni saqlab, qoʻriqlab turadigan, biror xavf yuz berganda, uni daf qilish uchun chora koʻradigan kishi; soqchi. ◆ Bu ham mayli, Komil bilan Inobatning oʻtirganini ayting poyloqchi boʻlib! O. Yoqubov, „Er boshiga ish tushsa“ . ◆ Soqchilar bu yerda poyloqchi boʻlib oʻtirganlaridan juda asabiy edilar. Chunki hozir boshqa gʻoliblar Bobur tarafdor-larining molu mulklarini talon-toroj qilib boyimoqda edi. P. Qodirov, „Yulduzli tunlar“ .

2 kam qoʻll. Aygʻoqchi, josus. ◆ Sardor bu-larni Hirot va Tejen yoʻli tomonlariga poyloqchi qilib yuborgan edi. S. Ayniy, „Qullar“ .

3 s. t. Aniq moʻljalga oluvchi; mergan.

Antonimlari

ПОЙЛОҚЧИ. Oʻzbek tilining izohli lugʻati (2022) maʼlumotlaridan foydalanilgan; q.Adabiyotlar roʻyxati.

Tarjimalari

Ruscha _ru

poyloqchi
1 стоящий на карауле, на страже;
2 перен. подслушивающий чьи-либо разговоры, доносчик;
3 меткий стрелок.