probka

Oʻzbekcha (uz)

Morfologik va sintaktik xususiyatlari

prob-ka

Etimologiyasi

\r. probka — poʻkak, tiqin < nem. prop

Maʼnoviy xususiyatlari

Maʼnosi

1 ayn. poʻkak 1.

2 Butilka va sh. k. idishlarning qopqogʻi; tiqin. ◆ Probkasi otilib, qittak sharob toʻkildi, Ranjima, qiz, dogʻ boʻlmas, shirin gulob toʻkildi. Oʻ. Mirzo . ◆ Shishaning ogʻziga qarab intilgan muz probkani itarib chi-qaradi. H. Nazir, „Soʻnmas chaqmokdar“ .

3 s. t. Elektr saqlagichi; predoxraniteli.

Antonimlari

ПРОБКА. Oʻzbek tilining izohli lugʻati maʼlumotlaridan foydalanilgan; q.Adabiyotlar roʻyxati.

Tarjimalari

Ruscha _ru

probka
пробка; // пробковый; ◆ probka qalqovuch поплавок из пробки; ◆ probka daraxti пробковое дерево.