Oʻzbekcha (uz)
tahrirlash

Morfologik va sintaktik xususiyatlari tahrirlash

qahr-li

Aytilishi tahrirlash

Etimologiyasi tahrirlash

Maʼnoviy xususiyatlari tahrirlash

Maʼnosi tahrirlash

1 Qaxru gʻazabga toʻlgan, qahr; gʻazab ifodalovchi; gʻazabli. ◆ Asqar polvon cap gʻaygan, kir, lekin qahrli yuzidan terish artdi. Oybek, „Quyosh qoraymas“ . ◆ Mudarrisnin. qahrli vajohati suratni yirtib tash lashdan ham toymasligini koʻrsatar edi. P. Qodirov, „Yulduzli tunlar“ .

2 koʻchma Juda ham qattiq, shidsatli, ayovsiz. ◆ Qahrli qish. Qahrli sovuq. m Shu sodda yigitning yuragini zaharlagan qahr-li, mudhish hayotni qargʻadi. Oybek, Navoiy. ◆ Haqiqatan ham kuz etagiyoq qish qahrli kelishidan darak bera boshladi. D. Nuriy, „Osmon ustuni“ .

Sinonimlari tahrirlash

Antonimlari tahrirlash

ҚАҲРЛИ. Oʻzbek tilining izohli lugʻati maʼlumotlaridan foydalanilgan; q.Adabiyotlar roʻyxati.

Tarjimalari tahrirlash