qichiq

Oʻzbekcha (uz)

Morfologik va sintaktik xususiyatlari

qi-chiq

Maʼnoviy xususiyatlari

Maʼnosi

1 Qichinishga majbur qiladi-gan his-tuygʻu. ◆ Aʼzoyi badanimga qichiq tur-di. Yaraning qichigʻi bosildi. yat Bu hodisa kaptimning sichigʻini ilgari bosib qoʻydi.. Choʻlpon, „Kecha va kunduz“ .

2 koʻchma Yengib boʻlmaydigan kuchli xo-hish, istak. Qichigʻini bos(tir)moq.

3 koʻchma Kishini oʻziga tortish, his-siyotini uygʻotish uchun qilinadigan shoʻx harakat, qiliq; noz-ishva, karashma, gʻamza. ◆ -Hiziq, — koʻzlarini qichiq suzib, xotin ga-pira boshladi. Oybek, „Tanlangan asarlar“ .

Qichiq atlas Atlasning shoʻxchan gulli bir turi. ◆ Shu vatst eshik ochilib, juvon kirib keldi. Ustida oʻsha qichiq atlas koʻy-lagi, faqat yengini shimarib qoʻyibdi. S. Anorboyev, „Oqsoy“ .

Antonimlari

ҚИЧИҚ. Oʻzbek tilining izohli lugʻati maʼlumotlaridan foydalanilgan; q.Adabiyotlar roʻyxati.

Tarjimalari

Ruscha _ru

qichiq
1 зуд;
2 кокетство; жеманство; // кокетливый; жеманный; // кокетливо; жеманно; ◆ ... koʻzlarini qichiq suzib, xotin gapira boshladi (Ойбек, «Ќутлуѓ ќон») ... женщина заговорила, кокетливо щуря глаза; ◆ qichiq atlas атлас с особым (весёлым) рисунком.