qichiq
Morfologik va sintaktik xususiyatlari
tahrirlashqi-chiq
Aytilishi
tahrirlashEtimologiyasi
tahrirlashMaʼnoviy xususiyatlari
tahrirlashMaʼnosi
tahrirlash1 Qichinishga majbur qiladi-gan his-tuygʻu. ◆ Aʼzoyi badanimga qichiq tur-di. Yaraning qichigʻi bosildi. yat Bu hodisa kaptimning sichigʻini ilgari bosib qoʻydi.. Choʻlpon, „Kecha va kunduz“ .
2 koʻchma Yengib boʻlmaydigan kuchli xo-hish, istak. Qichigʻini bos(tir)moq.
3 koʻchma Kishini oʻziga tortish, his-siyotini uygʻotish uchun qilinadigan shoʻx harakat, qiliq; noz-ishva, karashma, gʻamza. ◆ -Hiziq, — koʻzlarini qichiq suzib, xotin ga-pira boshladi. Oybek, „Tanlangan asarlar“ .
- Qichiq atlas Atlasning shoʻxchan gulli bir turi. ◆ Shu vatst eshik ochilib, juvon kirib keldi. Ustida oʻsha qichiq atlas koʻy-lagi, faqat yengini shimarib qoʻyibdi. S. Anorboyev, „Oqsoy“ .
Sinonimlari
tahrirlashAntonimlari
tahrirlashҚИЧИҚ. Oʻzbek tilining izohli lugʻati (2022) maʼlumotlaridan foydalanilgan; q.Adabiyotlar roʻyxati.