qoʻllashmoq

Oʻzbekcha (uz)

Morfologik va sintaktik xususiyatlari

qoʻl-lash-moq

Maʼnoviy xususiyatlari

Maʼnosi

1 Qoʻllamoq fl. birg. n. Xoʻja urugʻlari "oʻz avlodimiz" deyishib, To-jiboyni qoʻmashadi. P. Tursun, Oʻqituvchi. ◆ Ular bir-birlarini qoʻllashadi: yasovulbo-shini — qozikalon, qozikalonni — xon. J. Sharipov, „Xorazm“ .

2 Bir-birining qoʻlini ushlab, qop va sh.k. ning belidan olib, ikkinchi boʻsh qoʻli bilan ostidan ushlab koʻtarmoq. ◆ Qoplarni qoʻllashib, mashinaga ortmoq. n ◆ Erkaboy va moʻylovdor yigit qoʻllashib, Saidning yelkasiga xarsangtosh qoʻyishdi. Y. Muqimov, „Olov va nihollar“ .

Antonimlari

ҚЎЛЛАШМОҚ. Oʻzbek tilining izohli lugʻati maʼlumotlaridan foydalanilgan; q.Adabiyotlar roʻyxati.

Tarjimalari

Ruscha _ru

qoʻllashmoq
1 совм. от qoʻllamoq;
2 поднимать мешок вдвоём, взявшись за нижние углы мешка и опрокидывая его на сцепленные руки.