qoida

Oʻzbekcha (uz)

Morfologik va sintaktik xususiyatlari

qo-i-da

Etimologiyasi

\ a. 6-ir.Ua — baza, asos; poydevor; tub; qonun-qoida, nizom

Maʼnoviy xususiyatlari

Maʼnosi

1 Turli hodisalar oʻrtasidagi bogʻlanish va munosabatlarni ifodalovchi, maʼlum sistema, amal va sh.k. ning asosini tashkil etuvchi tartib; qonun. ◆ Soʻz yasash qoidalari. Ildiz chiqarish qoidasi (mat) .

2 Biror ish-harakat, amalning qanday bajarilishi haqidagi rasmiy koʻrsatma, yoʻl-yoʻriq yoki umum tomonidan qabul qilingan tartibot. ◆ Agrotexnika qoidashri. Yoʻl qoidalari. Gigiyena qoidalari. Koʻcha harakati qoidalari. n ◆ Komandir rotani butun qoidaga muvofiq tartib bilan yoʻl-ga soldi. A. Qahhor, «Oltin yulduz» . ◆ Mashhur artist katta banketlarda koʻp boʻlgan, mehmondorchilik qoidalarini yaxshi bilardi. S. Ahmad, «Yulduz» .

3 Rasm, odat. ◆ Qadimdan qolgan qoida. n ◆ Qamishkapaliklar odamlarni biror xusu-siyatlari bilan taʼriflashni afzal koʻ-radilar. Shu qoidaga muvofiq, kulrang-koʻ-kish koʻzli eshonni hamma katta-kichik "Zagʻchakoʻz domla" deb atardi. P. Tursun, «Oʻqituvchi» . ◆ Mulla Obid, boshqa oʻzbek deh-qoashrimiz qoidasi boʻyicha, mehmotyurga oʻz qoʻllari bilan pishib yetishtirgan narsa-lardan uzib olish taklifida boʻldi. A. Qo-diriy, «Obid ketmon» .

Antonimlari

ҚОИДА. Oʻzbek tilining izohli lugʻati maʼlumotlaridan foydalanilgan; q. Adabiyotlar roʻyxati.

Tarjimalari

Tillar

• Ozarbayjoncha: qayda
• Inglizcha: ruler
• Olmoncha: Regel
• Niderlandcha: regel
• Portugalcha: régua
• Turkcha: kural

Ruscha _ru

qoida
1 правило; положение; норма; ◆ grammatika qoidalari грамматические правила; правила грамматики; ◆ koʻcha harakati qoidalari правила уличного движения; ◆ ichki tartib qoidalari правила внутреннего распорядка;
2 обычай, правило.