qoqvosh

Oʻzbekcha (uz)

Morfologik va sintaktik xususiyatlari

qoq-vosh

Etimologiyasi

toʻgʻrisi qoqbosh

Maʼnoviy xususiyatlari

Maʼnosi

s. t. 1 Miya-sida, kallasida hech narsa yoʻq; miyasiz, aql-siz. ◆ [Jamila:] Obbo, qoqvosh-ey, sen beling-ni bogʻlaguningcha, Shokirvoy paxtasini un-dirib, terib ham oladi. J. Abdullaxonov, „Toʻyga kelinglar“ . ◆ Bu qoqvosh "shu ishingiz no-toʻgʻri", deyish bilan-ku Hojining qorniga qoziq qoqqandek boʻlgan edi, yana "xoʻmray-mang", degani nimasi. A. Qahhor, „Yillar“ .

2 Oʻtaketgan xasis, ziqna. ◆ Esizgina, gul-day umringiz kulbai vayronada oʻtib ketyap-ti, sizni xoʻp avrab ishlatyapti bu qoqvosh chol. Oybek, „Ulugʻ yoʻl“ .

Antonimlari

ҚОҚВОШ. Oʻzbek tilining izohli lugʻati (2022) maʼlumotlaridan foydalanilgan; q.Adabiyotlar roʻyxati.

Tarjimalari

Ruscha _ru

qoqvosh
разг. крайне скупой; // скряга, скупердяй.