qotishmoq
Morfologik va sintaktik xususiyatlari
tahrirlashqo-tish-moq
Aytilishi
tahrirlashEtimologiyasi
tahrirlashMaʼnoviy xususiyatlari
tahrirlashMaʼnosi
tahrirlash- Qotmoq fl. birg. n. ◆ Ular xandon urib qotishdi. Sovuqda qotishdi. shya Qiziq bir vaziyatda bir zumgina qotishardi. Oybek, „Navoiy“ .
2 tex. Qotishma hosil qilmoq.
3 Oʻzaro munosabatga kirmoq; aralashmoq, suqilmoq, qoʻshilmoq. ◆ Tinib-tinchimaydi. Uz ishi yetmaganday, boshqalarning ishiga ham qotishib yuradi. H. Nazir, „Uzr, otaxon“ .
Sinonimlari
tahrirlashAntonimlari
tahrirlashҚОТИШМОҚ. Oʻzbek tilining izohli lugʻati (2022) maʼlumotlaridan foydalanilgan; q.Adabiyotlar roʻyxati.
Tarjimalari
tahrirlashRuscha ru
qotishmoq
1 совм. от qotmoq;
2 вмешиваться;
3 смешиваться; примешиваться;
4 присоединяться.