qovushtirmoq

Oʻzbekcha (uz)

Morfologik va sintaktik xususiyatlari

qo-vush-tir-moq

Maʼnoviy xususiyatlari

Maʼnosi

Qovushmoq 1-4 fl. ort. n. ◆ Tarix qovushtirdi bizning ellarni. Shayx-zoda . ◆ Bu ishga ham.. Buzrukxoʻjaning oʻzi bosh boʻlib, dehqonni ahil oilaga qovushtirdi. Gazetadan .

Boshini qovushtirmoq 1) hamjihat qi-lib birlashtirmoq, uyushtirmoq. ◆ Komiljon-ga itoat qilishga Umaralining boʻyni yor bermayotgan boʻlsa kerak.. Komiljonga ogʻir. Ularning boshini qovushtirish kerak. I. Rahim, „Ixlos; 2) bir-biriga uylantirib qoʻymoq“ . ◆ Qoʻshnilar birgalikda toʻy qilib, ikki yoshning boshini qovushtirib qoʻyishdi. S. Abduqahhor, „Koʻzlar“ . Qoʻl(ini) qovushtirmoq

I) qoʻlni, besh panjani birin-ustin ke-sishtirgan holda tutmoq. ◆ Mirshab odamlari-dan biri avval xatirchilik bandining qoʻlini oldiga qovushtirib bogʻlab, peshband qilmoqda edi. S. Ayniy, „Qullar“ . Tojiboy.. uzun yeng-lari ichidagi qoʻllarini qorni ustiga qo-vushtirib, bukiliboʻtirdi. P. Tursun, Oʻqi-tuvchi; 2) birovlarga hurmat, ehtirom yuza-sidan shu vaziyatda turmoq, qulluq qilmoq. U ◆ darvozadan kirib, supaga oʻn-oʻn besh qadam qolganda, qoʻl qovushtirib, tazim bilan: -Assalomu alaykum, — dedi. Oybek, Tanlangan asarlar; 3) koʻchma ish qilmasdan kekka-yib, qaqqayib qarab turmoq. ◆ Ochil, brigadir-man, deb qoʻl qovushtirib oʻtirmaydi. F. Nurullayev, „Boʻz yigit“ .

Antonimlari

ҚОВУШТИРМОҚ. Oʻzbek tilining izohli lugʻati maʼlumotlaridan foydalanilgan; q.Adabiyotlar roʻyxati.

Feʼl

qovushtirmoq qovushtirmoq

Ruscha _ru

qovushtirmoq
понуд. от qovushmoq
1 соединять; Qoʻshnilar birgalikda toʻy qilib, ikki yoshning boshini qovushtirib qoʻyishdi (С. Абдуќаћћор, «Кўзлар») Соседи, сыграв свадьбу, соединили две молодые жизни; gapni gapga qovushtirmayapsanlar вы не даёте (мешаете) разговаривать;
2 складывать; скрещивать; ◆ qoʻl qovushtirmoq складывать руки на груди (на животе) в знак почтения;
3 приспособлять.