quzgʻun
Morfologik va sintaktik xususiyatlari
tahrirlashquz-gʻun
Aytilishi
tahrirlashEtimologiyasi
tahrirlashMaʼnoviy xususiyatlari
tahrirlashMaʼnosi
tahrirlash1 zool. Qargʻasimonlar oilasi-ga mansub, har qanday narsani ham yeyave-radigan, oʻlimtikxoʻr oʻtroq qush. ◆ Bogʻda bur-gut, lochin, qarchigʻay, quzgʻundan tortib to toʻtiqushgacha tomosha qilindi. N. Nazarov, „Zamon“ . ◆ Son-sanoqsiz quzgʻunlar va sirtlon-lar oʻliklar ustida bazm qurmoqda. V. Mu-rodov, „Sherlar bilan yuzma-yuz“ .
2 koʻchma (odatda, koʻpl. shaklida — quz-gunlar) Shu qushga nisbat berilib, har qan-day razillik, ifloslikdan qaytmaydigan yaramas, jirkanch shaxslarga nisbatan qoʻl-lanadi. ◆ Mana endi qiz atrofida Olaxoʻja-ning quzgʻunlari ashganishib qolibdi.. P. Tursun, „Oʻqituvchi“ .
Sinonimlari
tahrirlashAntonimlari
tahrirlashҚУЗҒУН. Oʻzbek tilining izohli lugʻati (2022) maʼlumotlaridan foydalanilgan; q.Adabiyotlar roʻyxati.