rabbano

Oʻzbekcha (uz)

Morfologik va sintaktik xususiyatlari

rab-ba-no

Etimologiyasi

a. — bizning rabbimiz

Maʼnoviy xususiyatlari

Maʼnosi

din. Bizning rabbimiz, tangrimiz, xudomiz. ◆ Suyganim oldimga keldi, Rabbanodan oʻrgilay. "Qoʻshiqlar" . ◆ Biroʻziga sigʻinib, Rabbano, deb junadi. "Oysuluv" .

Rabbano boʻlmoq Parvona boʻlmoq, ay-lanib oʻrgilmoq. U yoz boʻyi Mansur uchun ataylab yalpiz, "sariqbosh", isiriq, yana allaqanaqa giyohlarni yigʻib yurar, "ih" desa, hozir undan ayrilib qolayotganday, boshida ming rabbanno boʻlardi. Oʻ. Hoshimov, Qalbingga quloq sol.

Antonimlari

РАББАНО. Oʻzbek tilining izohli lugʻati maʼlumotlaridan foydalanilgan; q.Adabiyotlar roʻyxati.

Tarjimalari

Ruscha _ru

rabbano
наш господин (обращение к богу).