rafiqa

Oʻzbekcha (uz)

Morfologik va sintaktik xususiyatlari

ra-fi-qa

Maʼnoviy xususiyatlari

Maʼnosi

1. kt. Dugona, oʻrtoq, doʻst.

2. Umr yoʻldoshi, xotin, yor. ◆ Farzandim, otam, rafiqam — mendin soʻng yonar chirogʻim — ana shu doʻstlarim. S. Siyoyev, „Yorugʻlik.“ ◆ Ishdan horib qaytding, dilgir, hoynahoy, Rafiqang uzatdi bir piyola choy, Unut boʻldi shunda zoring, charchogʻing, Koʻngildan bir nafas ketdi gʻuboring. A. Oripov, „Yillar armoni.“ ◆ Yuzidan muloyimlik, eriga itoat, toʻgʻrilik maʼnolari tomib turgan bu xotin qutidorning rafiqasi — Oftob oyim. A. Qodiriy, „Oʻtgan kunlar.“

3. Rafiqa (ayollar ismi).

Antonimlari

РАФИҚА. Oʻzbek tilining izohli lugʻati maʼlumotlaridan foydalanilgan; q.Adabiyotlar roʻyxati.

Tarjimalari

Ruscha _ru

rafiqa
книжн.
1 подруга;
2 жена, подруга жизни; супруга.