rahmsiz
Morfologik va sintaktik xususiyatlari
tahrirlashrahm-siz
Aytilishi
tahrirlashEtimologiyasi
tahrirlashMaʼnoviy xususiyatlari
tahrirlashMaʼnosi
tahrirlash1 Rahm-shafqatni bilmay-digan; berahm, shafqatsiz. ◆ Rahmsiz odam. Rahmsiz suratda ishlatmoq. sht Shuning uchun mehnatkashni rahmsiz ishlatib, madrasalar bino qilmoqda, ariqlar chiqarmoqda.. edi. A. Qodiriy, „Mehrobdan chayon“ . .. ◆ Oh Olimjon, ayaginang oʻlsin! Rahmsiz otang oʻlsin. Nima qshchdi ? Aytgshu kim uddi ? Hamza, „Tanlangan asarlar“ .
2 koʻchma Shafqatsizlikni ifodalay-digan, ayamasdan, berahmlarcha qilingan.
- Xushroʻyning rahmsiz muhokamasidan oqqan bu haqiqapiar Zaynabni yigʻlatdi. A. Qodiriy, Oʻtgan kunlar. Qaynataning qarashlari rahm-siz va beayov edi. Sh. Rashidov, Qudratli toʻl-qin.
Sinonimlari
tahrirlashAntonimlari
tahrirlashРАҲМСИЗ. Oʻzbek tilining izohli lugʻati (2022) maʼlumotlaridan foydalanilgan; q.Adabiyotlar roʻyxati.
Tarjimalari
tahrirlashOʻTIL
Sifat
tahrirlashrahmsiz
Ruscha ru
rahmsiz
безжалостный, беспощадный, бездушный, бессердечный, жестокий;◆ rahmsiz odam безжалостный человек; ◆ rahmsiz suratda (или ◆ rahmsiz ravishda ) жестоко, бездушно, безжалостно, беспощадно.