reza

Oʻzbekcha (uz)

Morfologik va sintaktik xususiyatlari

re-za

Etimologiyasi

Forschadan.

Maʼnoviy xususiyatlari

Maʼnosi

[f. — ushoq, parcha; yogʻoch qirindisi]
1 sft. Uncha katta boʻlmagan; mayda, kichik. ◆ Yonoqlarini reza ter qoplagan qizlar jimgina qoʻshiqqa quloq solar edi. S. Ahmad, „Qadrdon dalalar“ . ◆ Normatovning qistashi bilan Alitirish dutorini olib, reza kuylarga tushdi. Gʻayratiy, „Mening yoshligim“ . ◆ [Alijonni] ichkari uyga boshlab kirdi-da, oldiga qazi bilan tuzlangan bodring keltirib qoʻydi: -Mana bularni reza yeb turing, — dedi Halima. H. Nazir, „Oʻtlar tutashganda“ .

2 ot Mayda narsa (suv yoki ter tomchilari haqida). ◆ Kuchli kulgidan Raʼnoning koʻzi yoshlanib, oʻsiq kiprigi juftlandi, kulgi va oʻchoq harorati bilan ikki yuzi qizil olmaga aylanib, latif burni ustida marvarid rezalar hosil boʻldi. A. Qodiriy, „Mehrobdan chayon“ . ◆ Mavjlaridan rezalar uchib, chayqaladi muqqadas daryo. Gazetadan .

Antonimlari

РЕЗА. Oʻzbek tilining izohli lugʻati (2022) maʼlumotlaridan foydalanilgan; q.Adabiyotlar roʻyxati.

Tarjimalari

Ruscha _ru

reza
1 мелкий, мелочной; ◆ reza mollar мелкие товары;
2 мелкий, некрупный; ◆ reza qilib toʻgʻramoq мелко порезать, накрошить (ножом);
3 мелкий, мельчайший; // крупинка, капелька; крупинки, капельки; ◆ Yanoqlarini reza ter qoplagan qizlar jimgina qoʻshiqqa quloq solar ... edi (Ѓайратий, «Менинг ёшлигим») Девушки с капельками пота на щеках в тишине слушали песню; ◆ 

• reza kuylar частушки.