rioya

Oʻzbekcha (uz)

Morfologik va sintaktik xususiyatlari

ri-o-ya

Etimologiyasi

arab. – gʻamxoʻrlik, parvarish; homiylik, vasiylik; amal qilish, boʻysunish;

Maʼnoviy xususiyatlari

Maʼnosi

1. Hurmat yoki yuz-xotirlik yuzasidan qilingan muomala; hurmat, andisha. ◆ Oʻlim degan narsa koʻz oʻngiga kelib toʻxtagandan keyin, Otabekdek mehmonlar rioyasi koʻnglidan yuvilur, soʻzning toʻgʻrisini aytishga majbur boʻlurlar. A. Qodiriy, „Oʻtgan kunlar.“ ◆ U [Azimjon] mastlikda hech kimni rioya qilmasligini mingboshi yaxshi bilar edi. M. Ismoiliy, „Fargʻona t. o.“

2. Boʻysunish, amal qilish, saqlash. ◆ Qonunga rioya qilmoq. ◆ Tartibga rioya qilmoq. ◆ Ahmadjon, komandirning buyrugʻiga qattiq rioya qilib, jang maydonini diqqat bilan kuzatar edi. A. Qahhor, „Oltin yulduz.“

Antonimlari

РИОЯ. Oʻzbek tilining izohli lugʻati (2022) maʼlumotlaridan foydalanilgan; q.Adabiyotlar roʻyxati.

Tarjimalari

Ruscha _ru

rioya
1 снисхождение; уважение, почтение, почтительное отношение; ◆ rioya qilmoq считаться (с кем-чем-л.); почитать (кого-л.); оказывать уважение, делать снисхождение (кому-л.); ◆ sizni rioya qilib из уважения к вам;
2 соблюдение; выполнение; ◆ qonunga rioya qilmoq соблюдать (блюсти) закон; ◆ tartibga rioya qilmoq соблюдать (блюсти) порядок.