roz

Oʻzbekcha (uz)

Morfologik va sintaktik xususiyatlari

roz

Etimologiyasi

f. jlj — sir; maxfiy narsa, ran

Maʼnoviy xususiyatlari

Maʼnosi

kt. 1 Maxfiy tutilgan narsa; sir. Ha/Sh

qalbi roz aytmagan, soʻz bermagan hech kimga. R. Bekniyoz, Toʻtiyo.

2 Dildagi orzu, tilak, dard. ◆ Bulbul gul-larga etib roz, Navoiy nazmiga koʻp asir. T. Toʻla, „Asarlar“ . ◆ Koʻnglida olov, soʻroq, gina.. picha noz ham bor: yangi xoʻjalik.. yordam kerak degan roz ham bor. E. Oxunova, „Men tongni uygʻotdim“ .

Antonimlari

РОЗ. Oʻzbek tilining izohli lugʻati maʼlumotlaridan foydalanilgan; q.Adabiyotlar roʻyxati.

Tarjimalari

Ruscha _ru

roz
уст. книжн. тайна, секрет; ◆ rozi dil сердечная тайна, тайна сердца.