ruchka

Oʻzbekcha (uz)

Morfologik va sintaktik xususiyatlari

ruch-ka

Etimologiyasi

r. ruchka — qoʻlcha; dasta, dastak, tirgak

Maʼnoviy xususiyatlari

Maʼnosi

1 Yogʻoch yoki plastmassadan qilingan, bir uchiga pero yoki ichiga rang bilan toʻldirilgan sterjen oʻrnatiladigan choʻzinchoq tutqich — yozuv quroli. ◆ Abdurazzoq ruchkani siyohga botirib, hafsala bilan, xuddi surat chizayotgandek qilib imzo chekdi. S. Ahmad, „Saylanma“ . ◆ Shirinxon stolga surilib, siyoh-donga tirogʻlik turgan ruchkalardan birini oldi. S. Zunnunova, „Olov“ . ◆ Hozir yozuv-chizuvni sharikli ruchkasiz tasavvur qilib boʻlmaydi. "Fan va turmush" .

2 s. t. Dasta. ◆ Eshik ruchkasi. Deraza ruch-kasi.

Antonimlari

РУЧКА. Oʻzbek tilining izohli lugʻati maʼlumotlaridan foydalanilgan; q.Adabiyotlar roʻyxati.

Tarjimalari

ruchka

Tillar

• Turkcha: tükenmez kalem

OʻTIL

Ruscha _ru

ruchka
ручка; ◆ pero va ruchka ручка и перо; ◆ eshik ruchkasi дверная ручка.