safolat
tahrirlash
Morfologik va sintaktik xususiyatlari tahrirlash
sa-fo-lat
Aytilishi tahrirlash
Etimologiyasi tahrirlash
arab. – tag, ostki qism; asos; past(kash)lik;
Maʼnoviy xususiyatlari tahrirlash
Maʼnosi tahrirlash
1. esk. kt. Juda yomon, nochor ahvol, abgorlik. ◆ Safolatga tushmoq. Koʻchaning ikki tomonida boʻgʻot tomli, qingʻir-qiyshiq xarob uylar, yarim qulagan devorlar oqshom qorongʻisida dardli manzara yasaydi, safolatdan, yoʻqchilikdan qoʻrqinch sukutga choʻkadi, qorongʻida asta-asta erib yoʻqoladi. Oybek, „Tanlangan asarlar.“
2. Yaramas xatti-harakat yoki xulq-atvor; razillik, razolat. ◆ Hayot oyoqlariga odat, shariat kiygizgan razolat va safolat kishanlarini parchalab tashlay olmaganidan, haligacha yor koʻksiga bosh qoʻyib, "Sevaman!" deb aytolgani yoʻq. M. Ismoiliy, „Fargʻona t. o.“
Sinonimlari tahrirlash
Antonimlari tahrirlash
САФОЛАТ. Oʻzbek tilining izohli lugʻati (2022) maʼlumotlaridan foydalanilgan; q.Adabiyotlar roʻyxati.