safolat

Oʻzbekcha (uz)

Morfologik va sintaktik xususiyatlari

sa-fo-lat

Etimologiyasi

arab. – tag, ostki qism; asos; past(kash)lik;

Maʼnoviy xususiyatlari

Maʼnosi

1. esk. kt. Juda yomon, nochor ahvol, abgorlik. ◆ Safolatga tushmoq. Koʻchaning ikki tomonida boʻgʻot tomli, qingʻir-qiyshiq xarob uylar, yarim qulagan devorlar oqshom qorongʻisida dardli manzara yasaydi, safolatdan, yoʻqchilikdan qoʻrqinch sukutga choʻkadi, qorongʻida asta-asta erib yoʻqoladi. Oybek, „Tanlangan asarlar.“

2. Yaramas xatti-harakat yoki xulq-atvor; razillik, razolat. ◆ Hayot oyoqlariga odat, shariat kiygizgan razolat va safolat kishanlarini parchalab tashlay olmaganidan, haligacha yor koʻksiga bosh qoʻyib, "Sevaman!" deb aytolgani yoʻq. M. Ismoiliy, „Fargʻona tong otguncha“ .

Antonimlari

САФОЛАТ. Oʻzbek tilining izohli lugʻati (2022) maʼlumotlaridan foydalanilgan; q.Adabiyotlar roʻyxati.

Tarjimalari

Ruscha _ru

safolat
1 низость, подлость; гадость, мерзость, гнусность;
2 низкое положение (в обществе);
3 отверженность; крайняя бедность, нищета, бедственное положение, невезение; ◆ safolatga tushmoq впасть в крайнюю бедность; нищету; попасть в полосу невезения.