sarboz
tahrirlash
Morfologik va sintaktik xususiyatlari tahrirlash
sar-boz
Aytilishi tahrirlash
Etimologiyasi tahrirlash
Maʼnoviy xususiyatlari tahrirlash
Maʼnosi tahrirlash
[f. — bosh oʻynatuvchi:
boshni, jonni fido qiluvchi] tar. Amir, xon qoʻshinining oddiy piyoda askari; askar, soldat. ◆ Har uyda, har koʻyda mudhish jang boʻldi, Qalʼa sarbozlari hangu mang boʻldi. M. Shayxzoda . ◆ Qurolli sarbozlar darvozadan otilib chiqishdi. S. Siyoyev, „Yorugʻlik“ . ◆ Sarbozlar, asosan, piyoda qoʻshinlarni tashkil et-gan. "OʻzME" . ◆ Otlar maydonda kishnashdi, Sarbozlar nayza ushlashdi. "Gulshanbogʻ" .
Sinonimlari tahrirlash
Antonimlari tahrirlash
САРБОЗ. Oʻzbek tilining izohli lugʻati maʼlumotlaridan foydalanilgan; q.Adabiyotlar roʻyxati.