sardara

Oʻzbekcha (uz)

Morfologik va sintaktik xususiyatlari

sar-da-ra

Maʼnoviy xususiyatlari

Maʼnosi

[f. — peshtoq; bosh, aso-

siy darvoza] kt. Eng katta, asosiy eshik; darvoza. ◆ Madrasaning sardarasi. m ◆ Mana, yana sardara oldida ikkilanib turarkan, qizning soyasi koʻrinib qolarmikan, degan umid bilan chiroq porlagan tanish derazadan koʻz uzmasdi. J. Abdullaxonov, „Xonadon“ .

Antonimlari

САРДАРА. Oʻzbek tilining izohli lugʻati maʼlumotlaridan foydalanilgan; q.Adabiyotlar roʻyxati.

Tarjimalari

Ruscha _ru

sardara
книжн. ворота; главный вход, парадный вход; ◆ madrasaning sardarasi главный вход в медресе.