sayid

Oʻzbekcha (uz)

Morfologik va sintaktik xususiyatlari

sa-yid

Etimologiyasi

, sayyid a. l!^ — mustaqil; hukm-dor, janob; Muhammad paygʻambar avlod-laridan boʻlgan musulmonlar unvoni

Maʼnoviy xususiyatlari

Maʼnosi

din. 1 Muhammad paygʻambar avlodlariga mansub kishi. ◆ Otang sayid, enang qanday parizod, Sen shekshgni suluv tugʻmas odamzod. "Boʻtakoʻz" . ◆ Vagondagilar orasida oq soqolli mullalar, koʻk sallali sayidlar, chalmali qariyalar, narigi vagonda esa, nuqul ayollar. Sh. Tosh-matov, „Erk qushi“ .

2 Erkaklar ismining tarkibiy qismi, maye., ◆ Sayidkarim, Sayidolim.

Antonimlari

САЙИД. Oʻzbek tilining izohli lugʻati maʼlumotlaridan foydalanilgan; q.Adabiyotlar roʻyxati.

Tarjimalari

Ruscha _ru

sayid
1 уст. рел. потомок пророка Мухаммеда;
2 Саид (составная часть имён собств. мужских, напр. Сайидкарим).