sehr
sehr
Morfologik va sintaktik xususiyatlari
sehr
Aytilishi
Etimologiyasi
Maʼnoviy xususiyatlari
Maʼnosi
[a. — joziba, fusunkorlik;
sehrgarlik, afsun, jodu; jodugarlik] 1 Gʻayritabiiy kuchlar, sehrli afsun va duo-lar yordamida moʻʼjiza yaratuvchi harakat va duolar; afsun, jodu. ◆ Devlar buni sezib, sehr bilan bitta tayo'kni dutorga, qovun poʻchogʻini doiraga aylantirib, maftun qiluvchi kuy chalib, koʻshik ayta boshlabdilar. "Oltin beshik" . ◆ Oʻgʻlingizning bu ishi bejiz emas: margʻilonlik sehr qildimi, jodu kildimi, haytovur, siz uiy yoʻsinda yura bersangiz, erta-indin oʻgʻildan ajralasiz. A. Qodiriy, „Utgan kunlar“ . ◆ Deydilarki, sening koʻzlaring Afsungarmish, sehr etarmish. R. Parfi, „Koʻzlar“ .
2 koʻchma Soʻz yoki xatti-harakatdan kelib chiqadigan maftunkorlik, fusunkorlik, joziba. ◆ Kuy sehriga berilmok■ shsh Koʻp zah-mat soʻngida anglab yetoldim Ustoz Alisher-ning buyuk sehrini. E. Vohidov . ◆ Alimardon oʻz ovozining sehri butun toʻyxonani rom et-ganini sezib, zayek bilan ashula ayta boshladi. Oʻ. Hoshimov, „Bahor qaytmaydi“ .
Sinonimlari
Antonimlari
СЕҲР. Oʻzbek tilining izohli lugʻati (2022) maʼlumotlaridan foydalanilgan; q.Adabiyotlar roʻyxati.
Tarjimalari
sehr
- Turkcha: sihir
Ruscha ru
sehr
волшебство, колдовство, чары; очарование; ◆ sehr qilmoq очаровывать, околдовывать, завораживать; ◆ sehr qaytarmoq расколдовывать, снимать чары; ◆ sehr-jodu qilmoq колдовать; ◆ yoqimli sadoning sehri очарование прелестного голоса.