shab

Oʻzbekcha (uz)

Morfologik va sintaktik xususiyatlari

shab

Etimologiyasi

f. شب — kecha, tun; kechasi

Maʼnoviy xususiyatlari

Maʼnosi

kt. kam qoʻll. Sutkaning qorongʻi qismi; kech, tun, kecha. ◆ Uchinchi shab ul sakbachcha kechagi besaranjomlikni battarroq qildi. A. Qodiriy, „Kichik asarlar“ .

Bozori shab esk. Roʻza kunlarida kechasi boʻladigan bozor, tungi bozor. ◆ [Shayxanto-hurda\ Bolalar juda koʻp, bozori shabning har burchida tentirab yurishadi. Oybek, „Bolalik“ . Shabi hijron poet. Ayriliq tuni, ayri-liq kechasi.

Antonimlari

ШАБ. Oʻzbek tilining izohli lugʻati (2022) maʼlumotlaridan foydalanilgan; q.Adabiyotlar roʻyxati.

Tarjimalari

Ruscha _ru

shab
уст. книжн. ночь; вечер; // ночной; ◆ Uchinchi shab ul sakbachcha kechagi besaranjomlikni battarroq qilli (А. Ќодирий, «Калвак махзум) На третий вечер этот сукин сын учинил беспорядок хуже вчерашнего; ◆ shabi hijron ночь разлуки, расставания;◆ bozori shab ночной базар во время уразы (мусульманского поста).