shallaqi

Oʻzbekcha (uz)

Morfologik va sintaktik xususiyatlari

shal-la-qi

Etimologiyasi

SHALLAQI ’ uyalmay, tap tortmay janjal-tupolon koʻtaradigan'. Men sizni oʻgʻil bola deb yursam, sh a l— l a h i xotindan ham battar ekansiz (Sunnatilla Anorboyev). Bu soʻz eski oʻzbek tilida 'qip yalangʻoch', 'uyatsiz' maʼnosini anglatgan shallaq sifatiga (ТРС, 559) kuchaytirish maʼnosini ifodalovchi -ï qoʻshimchasi-ni qoʻshib hosil qilingan; keyinchalik a unlilari ä unlilariga almashgan, ï unlisining qatgiqlik belgisi yoʻqolgan: shallaq + ï = shallaqï > shälläqi. _
Oʻzbek tilining etimologik lugʻati (I-jild) maʼlumotlaridan foydalanilgan; q. Adabiyotlar roʻyxati.

Maʼnoviy xususiyatlari

Maʼnosi

Sharm-hayoni bilmaydigan, boʻlar-boʻlmasga janjal koʻtaradigan, jan-jalkash. ◆ Hanifaxon.. shallaqi qaynananing zahriga bardosh berdi. Sh. Toshmatov, „Erk qushi“ . ◆ Men sizni oʻgʻil bola deb yursam, shallaqi xotindan ham battar ekansiz. S. Anorboyev, „Oqsoy“ .

Sinonimlari

janjalkash

Antonimlari

ШАЛЛАҚИ. Oʻzbek tilining izohli lugʻati maʼlumotlaridan foydalanilgan; q.Adabiyotlar roʻyxati.

Tarjimalari

Ruscha _ru

shallaqi
крикливый, скандальный; // крикун, скандалист; ◆ shallaqi xotin скандалистка; ведьма; ◆ Men sizni oʻgʻil bola deb yursam, shallaqi xotindan ham battar ekansiz (С. Анорбоев, «Оќсой») Я считал вас настоящим мужчиной, а вы, оказывается, хуже всякой крикливой бабы.