shart-shurt

Oʻzbekcha (uz)

Morfologik va sintaktik xususiyatlari

shart—shurt

Etimologiyasi

1 "Shart" va shunga yaqin tovushni (tovushlarni) bildiradi (q. shart III). ◆ Qogʻozni shart-shurt yirtmoq. n ◆ Qiz-lardan uch-toʻrttasi Iozikni taqib etdi va shart-shurt bir-birining yalangʻoch etiga urishib, shartak olishdilar. A. Qodiriy, „Mehrobdan chayon“ . Uzi ishga kirishib, shart-shurt chekanka qilib ketaverdi. Boshqalar [Xoldorning

Maʼnoviy xususiyatlari

Maʼnosi

orqasidan ergashdilar. J. Ab-dullaxonov, Tong yorishgan sohilda.

2 Tezlik bilan, tez-tez, jadal. ◆ -Nega yigʻlaysan, tinchlikmi oʻzi ? — Adol xola qoʻli-dagi suzgichni ilib, unga yaqinlasha boshlagan edi, Toshxon xalatni shart-shurt yechib uloq-tirdi-da, koʻchaga yugurdi. A. Mirahmedov, „Oʻt yuraklar“ .

Antonimlari

ШАРТ-ШУРТ. Oʻzbek tilining izohli lugʻati (2022) maʼlumotlaridan foydalanilgan; q.Adabiyotlar roʻyxati.

Tarjimalari

Ruscha _ru

shart-shurt
прямо, без обиняков; ◆ shart-shurt gapirmoq говорить напрямик, говорить начистоту.