shef

Oʻzbekcha (uz)

Morfologik va sintaktik xususiyatlari

shef

Etimologiyasi

\fr. chef — boshliq, rahbar; kor-xona boshligʻi

Maʼnoviy xususiyatlari

Maʼnosi

1 s. t. Boshliq, rahbar (boʻy-sunuvchi, tobe kishilarga nisbatan). ◆ Shef bilan ishlab ham udda qilolmayotirsizmi ? A . Qahhor, Sarob. ◆ Shefning figʻoni falakda.. Rasuljon, kim ustimizdan nazoratchi qilib qoʻygan? J. Abdullaxonov, „Xonadon“ . ◆ Siz bu yerda shef ekansiz, bilmabman.. N. Qobil, „Unu-tilgan sohillar“ .

2 Biror muassasani, korxona va sh.k. ni otaliqqa olgan tashkilot.

Antonimlari

ШЕФ. Oʻzbek tilining izohli lugʻati maʼlumotlaridan foydalanilgan; q.Adabiyotlar roʻyxati.

Tarjimalari

Ruscha _ru

shef
1 шеф, начальник, глава;
2 организация, принявшая шефство.