shifolamoq

Oʻzbekcha (uz)

Morfologik va sintaktik xususiyatlari

shi-fo-la-moq

Maʼnoviy xususiyatlari

Maʼnosi

kam qoʻll. Kasallikdan xalos qilmoq, davolamoq. Tabib — ◆ tabib emaye, boshidan oʻtgan — tabib, deganlari singari, men ham mayda-chuyda kasallarni shifolab turaman. M. Ismoiliy, „Fargʻona tong otguncha“ . ◆ Maksim aka ana shunday choqlarda, ayniq-sa, betoqat bolalarning sinigʻini ushlab, chiqigʻini solayotganda, ularni ovuntirib, koʻnglini topib shifolardi. I. Rahim, „Chin muhabbat“ .

Antonimlari

ШИФОЛАМОҚ. Oʻzbek tilining izohli lugʻati (2022) maʼlumotlaridan foydalanilgan; q.Adabiyotlar roʻyxati.

Tarjimalari

Ruscha _ru

shifolamoq
излечивать, исцелять.